Przemiana

Nadchodzi kiedyś ten moment, gdy jeden wampir wymienia się z mającym się przebudzić swą krwią.

Zawsze przed tym następuje pytanie, czy to jest na pewno to, czego chce. To pytanie nie jest bezcelowe, bo tylko osoby o silnej woli będą w stanie poradzić sobie z nowymi doznaniami czekającymi po wypiciu krwi wampira.

Obie osoby nacinają sobie skórę i po "wymianie" krwi łączą ją symbolicznie stykając ze sobą rany. To tylko symbol przynależności do społeczności, w którą się na własne życzenie weszło i już się nie opuści.
Wampir powinien przestrzec przed konsekwencjami i przygotować nowo przebudzonego na to, co go czeka.

Dopiero potem może podać do ust budzonego naciętą część ciała.
Po samym wypiciu krwi zapewne nie poczujesz nic poza pewnym podnieceniem wywołanym samą atmosferą.

Powinno być to przeprowadzone właśnie w odpowiednim nastroju, w odpowiednim miejscu by pamięć tego nie zanikła - to jak ponowne narodziny i rozpoczęcie nowego życia.

Możliwe, że nie poczujesz nic przez dłuższy czas, czy nawet w ogóle nic, nim nie zapadniesz w sen. Podczas snu możesz mieć bardzo silne doznania fizyczne, a sam sen będziesz świetnie pamiętał po obudzeniu się.

Symptomów możesz na początku nie zauważyć, lecz ich siła powoduje, że zaczynają się narzucać. Najbardziej zauważalnym fizycznie, jest coś w rodzaju drgawek przebiegających całe ciało. Czujesz się pełen energii, jakby aż z Ciebie kipiała.

Nie możesz sobie znaleźć miejsca i masz ochotę coś robić, samemu nie wiedząc tak właściwie co. Nerwowo rozglądasz się po otoczeniu też tak właściwie nie wiedząc w jakim celu.

Często dochodzą tiki nerwowe, jak drżenie powiek i drżenie dłoni. Po całym ciele przebiegają na przemian fale zimna wywołujące drgawki i fale gorąca. W pewnym momencie trzeba się po prostu położyć, bo skurcze mięśni są nie do opanowania. Oddech jest szybki, urywany i bardzo nieregularny. Serce bije prędko i bardzo mocno.
Leżąc co jakiś czas całe ciało zwija się w mimowolnych skurczach. To przechodzi, lecz trzeba sobie z tym umieć poradzić i jakoś nad tym zapanować.

Nie jest to łatwe, gdyż doznania są zbyt silne, ciało zbyt się narzuca, by móc po prostu wyłączyć doznania fizyczne.

Można jednak złagodzić skutki. Nie uda Ci się na powrót zapaść w sen i dlatego stosując techniki medytacyjne powinieneś osiągnąć albo wewnętrzny spokój, albo wejść w stan alfa. Przed przebudzeniem powinieneś to najpierw poćwiczyć, by łatwiej to osiągnąć.
Medytacja to po prostu osiągnięcie stanu umysłu, kiedy nie przebiegają przezeń żadne myśli. Zamknij oczy i wyobraź sobie pustkę - nicość, czerń wokół Ciebie. Wyobraź sobie, że dryfujesz w tej pustce jak unosząc się na wodzie jeziora. Stłum wszelkie dźwięki i bodźce fizyczne skupiając się tylko na wrażeniu czarnej pustki i ciszy. Staraj się oddychać miarowo i regularnie wdychając dużo powietrza do płuc i przepony. Następnie skup się na biciu serca. Postaraj się osiągnąć stan, kiedy oddech kontrolujesz już mimochodem - bez użycia woli. Wtedy wsłuchaj się w bicie serca, czuj jak się kurczy pompując krew. Staraj się siłą woli zmniejszyć szybkość jego bicia i narzucić mu stały, regularny rytm. To nie jest łatwe i dlatego trzeba ćwiczyć. Kiedy uregulujesz oddech i tętno odpłyń w czarną przestrzeń swego umysłu.

Osobiście uważam za niewskazane robienie tego przy muzyce. Kiedy słucha się jakiegoś spokojnego utworu, który się zna i lubi, umysł automatycznie go analizuje i przetwarza nie pozwalając na pełną koncentrację. W każdym razie to powinno pomóc poradzić sobie z opanowaniem ciała.

Jednak po przebudzeniu możesz doświadczyć doznań nie tylko fizycznych, lecz przede wszystkim psychicznych.

Zmienia się percepcja. Każdą czynność wykonujesz jakby automatycznie i mechanicznie - bez użycia woli. Tak, jakby najpierw była akcja, a potem dopiero bodziec myślowy ją inicjujący. Masz wrażenie jakby umysł nie nadążał za tym, co robi ciało.

To bardzo dziwne uczucie, wręcz niezwykłe. To jakby świadomość znajdowała się poza Twoim ciałem i nie miała wpływu na podejmowane przez nie decyzje. Tak, jakby ośrodek motoryczny został oddzielony od ośrodka woli.
Kiedy wyjrzysz za okno zobaczysz ludzi, budynki, samochody i drzewa. Zobaczysz, lecz coś się w tym wszystkim zmieni. Każda rzecz, każda istota i roślina będzie jakby nierzeczywista i 4-ro wymiarowa. To jakby każda rzecz miała swój niewidoczny cień, jakby była w jakiś sposób powielona. To jak patrzenie na odbicie przedmiotu w lustrze, podczas gdy samego przedmiotu tam nie ma. Wszystko wydaje się nierealne.

Taki stan oddzielenia od ciała, postrzeganie wszystkiego jakby było nierzeczywiste - jako tylko odbicie, jest zupełnie nowym doświadczeniem, fascynującym i niezwykłym, którego się doświadcza w życiu tylko w czasie deja vu.

Teraz wiesz już, czego się spodziewać po samym akcie przebudzenia i jesteś do niego w miarę przygotowany. Same doznania są mocno zależne od indywidualnych cech i mogą też wystąpić chwilowe utraty świadomości, czy ból głowy, szum w uszach, lecz to są te główne odczucia.

Wzięte z : [link widoczny dla zalogowanych]

' zapewne nie poczujesz nic poza pewnym podnieceniem wywołanym samą atmosferą.'
jak poczułam obrzydzenie;p nie czytałam do końca, ale właściwie to po co to jest zamieszczone? No chyba że ktoś z was zna jakiegoś wampira i jest w stanie przełknąć kawałek czyjegoś ciała.

Edit:
heh no tak, nie zauważyłam, że to dział o wampirach;p

Nie znam żadnego wampira... Ale jakby poszukał...

Usunąłem kilka postów z tego tematu, żeby nie było zbędnych nieporozumień.

Co do pierwszej wersji pierwszego posta i związanych z nim następnych:

Postal... Chłopina wyczaił gdzieś dzięki szukajce jak sam napisał, szukając pewnie artykułów o wampiryźmie. Ta strona nie jest jakaś zabroniona, czy co. Każdy ma do niej dostęp.